การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและใช้งานค่าพิกัดความถูกต้องสูงจาก Multi-GNSS ได้รับการยอมรับว่าสามารถส่งผลในทางบวกแก่เศรษฐกิจอย่างมาก ตัวอย่างเช่น ผลการศึกษา (Allen Consulting Group, 2013) โดยบริษัทที่ปรึกษาแห่งหนึ่งในออสเตรเลียประเมินว่าผลประโยชน์เชิงเศรษฐศาสตร์ที่จะได้รับจากการใช้งาน GNSS ความถูกต้องสูงน่าจะอยู่ในช่วง 6,675 ถึง 12,636 ล้านดอลลล่าร์สหรัฐ สำหรับสามอุตสาหกรรมรวมกัน คือ การเกษตร การเหมืองแร่ และการก่อสร้าง สหรัฐอเมริกาประเมินว่า GNSS สามารถช่วยประหยัดต้นทุนการทำธุรกิจเกี่ยวกับการเดินทางและขนส่งภาคพื้นดินได้ถึง 30.2 พันล้านดอลลล่าร์ (คิดสะสมจากปี 2008 ถึงปี 2018) สหภาพยุโรปคาดการณ์ว่าระบบ GNSS ของตน (Galileo) จะสามารถสร้างรายได้สะสมจากตลาดโลกในช่วงปี 2005-2030 ได้ประมาณ 100 พันล้านดอลลาร์ ให้กับบริษัทเอกชนของยุโรปและยังเพิ่มอัตราการจ้างงานอย่างน้อย 1,400 ตำแหน่งสำหรับอุตสาหกรรมต้นน้ำ (Galileo infrastructures and operations) และอีก 17,000 ถึง 21,000 ตำแหน่งสำหรับอุตสาหกรรมปลายน้ำ (Galileo product manufacturers and service providers) ในช่วงปีดังกล่าว
สำหรับประเทศไทย แม้ว่าจะมิได้เป็นผู้พัฒนาระบบดาวเทียม GNSS ด้วยตัวเองโดยตรง แต่การใช้งาน GPS (ระบบ GNSS ระบบแรกของโลก) ก็มีอยู่แล้วมายาวนานในหลายอุตสาหกรรม เช่น การสำรวจรังวัด การทำแผนที่ และการติดตามยานพาหนะ อย่างไรก็ตาม การตระหนักถึงการใช้งาน GNSS หลาย ๆ ระบบร่วมกัน ตลอดจนการพัฒนาและใช้งานโครงสร้างพื้นฐานในประเทศไทยเพื่อให้การคำนวณค่าพิกัดจาก GNSS สามารถทำได้ดีขึ้นด้วยต้นทุนที่ถูกลงเป็นสิ่งจำเป็นและควรได้รับการส่งเสริม แนวคิดนี้สามารถยืนยันได้ด้วยกิจกรรมที่กำลังดำเนินอยู่ในเวทีโลก ดังจะเห็นได้จากการที่องค์การสหประชาชาติ ได้จัดตั้งคณะกรรมการเฉพาะเกี่ยวกับ GNSS ชื่อว่า International Committee on GNSS (ICG) ขึ้นตั้งแต่ปี 2005 โดยมีการดำเนินกิจกรรมและความคืบหน้าอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้จุดประสงค์ในการจัดตั้งคณะกรรมการชุดดังกล่าวคือเพื่อช่วยเหลือประเทศกำลังพัฒนาในการพัฒนาโครงการสร้างพื้นฐานด้าน GNSS ภายในประเทศ ตลอดจนส่งเสริมการใช้งาน GNSS ให้แพร่หลายและได้ประโยชน์สูงสุด